Sevmiyorum Robenson, ne adanı ne seni
Ne hayvanlarını, ne yalnızlığını ne de tekneni
Tutkumdu bir zamanlar, senin gibi olmak
Issız sessiz bir yerde gönlümce huzur bulmak
İnsanlardan yana çok kereler, sabrım biterdi
İnan bana senin adan, hep burnumda tüterdi
Ne seven isterdim ne soran, ne bana karşı koyan
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta