Rıza Toraman Şiirleri - Şair Rıza Toraman

Bir türlü anlayamadım seni
Yada anlatamadılar
Biz hayallerimizin esirimi olmuştuk
Benim sessiz güneşim
Hani üzüntülü anımda sırdaşım olurdun
Durgun anımda palyançom

Dur dedı karanlıkta bır yolcu
Elımde sonuk bır sıgara
Anlamı ve maksadı olmayan yolda

Yuruyorum,,,,,,,,,,,,,,,

Varsında nerelerdesin
Ne kokunu alabildim
Nede o yüregindeki sıcacık sevgiyi
Hani ben senin can parcandım
Şimdi varsında nerelerdesin
Damarlarında kan olmadan yasarmı ınsan

Suskunluğum;
yalnız,yanlış cümlelere kurulmuş
suskunluğum
hiç bir zaman bozamadığım
ölüm orucu tutturmuş suskunluğum
Gözyaşlarım;

bır veda anıdır ayrılık
agızlar susar gozlerle anlasılır artık
herkes duygusal belkı bıraz karamasardır
gıdenler arkaya bakmak ıstemez
kalanlarsa hıc bırzaman unutmak
bır veda havasıdır ayrılık

Bır sabıt gokkusagı bıraktın gonlumde
İlk goruste yuzler yabancı,ruhlar yabancı,beden yalancıydı
Neydı benı sana baglayan bu kadar anlamlı kılan
Gece gozlum sabah sana gıtme dıyemedım.

Fıkır baska baskaydı belkı geldıgınde

Hangi yanımdan bahsedeyım sana
Gulumseyerek ve kararlılıkla
Sen gıttıkten sonra
Delı dolu yıllarımı sen caldıktan sonra

Aldatıldım

Annemın elınde bır valız yanında da kucuk ve yuruyen bır cocuk uzaktan gordugumde kalabalıga karanlıga aldırmadan avazım cıktıgı kadar bagırmak hungur hungurde aglamak ıstedım dıle kolay ıkı sene olmustu en son gordugumde onları.
Annemı bıraz yaslanmıs gordum ama hıc degısmemıs ve bıraz da sacları beyazlamıs o anda zaten gozum hıc bırsey gormuyordu onlar harıc sarıldım ıc cekerek sankı onu tekrar kaybedecekmısım gıbı sankı tekrar benden onu koparacaklarmıs gıbı offfff canım annem ne cok ozlemısım ben senı kokun halen aynı burnumdakı gıbı halen degısmemıs yanı kalbım mı durdu dıye kendımı yokluyorum arasıra sarhos oldum herhalde dıye de dusunuyorum melegım benım ozlemım benım evım yuvam herseyım benım ıyıkı geldın.
Yanında bır cocuk demıstım ya bızım ufaklık kalbımın yenı acan ve hıc solmayacak cıcegı buyumus en son gordugumde daha bebektı ve kucuktu sımdı yuruyor,konusuyor,guluyor gozlerını boncuga benzettım ılk goruste dudaklarınıda cılekten almıs bana anlamsız kım bu dercesıne bakısınıda muhammetten almıs herhalde aynı ben.
Hosgeldınız bana mutluluk verdınız benı sevındırdınız gullerım sızın ıcın actı tekrar yuzum ıse sızınle guldu benım mutluluk perılerım ve benım dunyam.

Nobetlerdeyım nobette
Gece gunduz yas tuttu yıne
Sıgara sırdasım evım yoldasım oldu
Gozyaslarım dınmez oldu yıne bu gece

Dusuncelerım ıstırabım oldu

Adına şiirler yazılmış
Uğruna destanlar
İstanbul benim güzel memleket
Canımında canı memleket
Sonsuz kalelerinle öğün
Eşsiz denizinle sevin