Riza Genceli Şiirleri - Şair Riza Genceli

Bunca zaman çekiyorum
Açma dostum gel yaramı
Sinem od'a yakıyorum
Açma dostum gel yaramı

Ta ezelden yanar oldum

Hasret ile bakıyorlar
Köyün güzel insanları
Dağda ateş yakıyorlar
Köyün güzel insanları

Kavga eder kin bilmezler

Sana taşı kimler attı
Yaraların sızlar gönül
Baharın kışlara kattı
Yaraların sızlar gönül

Bilmem gönül neyleyimki?

Ey ahbaplar dostlar yarenler
İşte gidiyorum dostlar elveda
Ana baba kardeş halden bilenler
Gürbetlik göründü sizden elveda

Kurtulamam ateşinden külünden

Ben,de bir insanım yalan dünyada
Birbirimizi kırıp dökmekte niye?
Yaşam bir filimdir cümle canlara
Birbirimizi kırıp dökmekte niye.?

Sorunları biz insanlar yaratır

Bana doğruluktan ders verme dostum
Kul hakkı yemenin neresi doğru
Müslümanım diye çaka atarsın
Yalanla dolanın neresi doğru

İnsan isen eğer saygı duy sana

Bir hasretlik yüreğimde ok gibi
Temecüğün havasını özledim
Geçim derdi omuzumda yük gibi
Pancarını tarlasını özledim

Bizler uzaktayız gürbettir mekan

İki yüzlü şu aymaza baksana
Kadını kendine köle sanıyor
Ortaçağdan kalmış sanki efsane
Kadını kendine köle sanıyor

Çalışır kazanır hep benim diye

'Güzellik neye yarar
Huyu güzel olmayınca
Kötü insan yoktur ama
Huyu güzel olmayınca

Kendi söyler kendi dinler

Dünya ummandır biz ise katre
Eriyip gideriz yıllar içinde
Yaşam meşakkati telaşı bizi
Oyalar bizleri yollar içinde

Dünyanın bir şahı güzeli olsan