Sevgili,yağmur mektubuna göre yağar
İlan-ı aşk da başka, ayrılık da bir başka
Yağmur gönlündeki aşkına göre yağar
Sen diye başladıysam şiirime
Bilki o “Sen” bende bir bilmece
Başkent kadar bildik,doğduğum
Kent kadar yabancısın şiirime
Günlerin nasıl geçer bilmem
İki ayrı kentler gibiydik
Aramızda ses duvarları vardı
Hayat kısaydı,zordu,duygusaldı
İtiraf edeyim baba
Ben gizlice duvarlardan atlardım
Özlemeyi adamdan öğrenen kız üzgün
Bir adım ötesine ayrılığın gölgesi düşmüş
Sevmeyi kızdan öğrenen adamda hüzün
Bir adım ötesine çaresizliğin gölgesi düşmüş
Gülden ve yağmurdan
Uykular örtündüm
Sevgilinin gözlerine meftundum
Omuzlarımda melekler şahit
Yoktu aşkta yalanım
Ruhum gözlerine hapsolmuş
Gözlerinde ağlayan benim
Kalbimde ağrılar var diyorsun
Kalbinde çarmıha çivilenmiş
Adam benim
Hırcın dalgaların getirdiği
Kırılmış bir denizkabuğum
Cakıl taşların arasında yalnızım
Ağlasam,incinirsin
Lodos fırtınasının kabartığı
Fotoğrafını çektim
Oturduğumuz bankın
Kim önce gelirse
Durduğumuz ağacın
Fotoğrafını çektim
Sabahları uyandığımda sen yoksun
Öğlen bir şekilde vakit geçiyor
Akşamları sensizliğe alışmaya çalışıyorum
Geceler,bende sonlanmamış seni tercüme ediyor
Ben seni özlüyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!