Rıza Aslan Şiirleri - Şair Rıza Aslan

kim uzak durabilir ki
öznesinin kendisi olduğu karmaşalardan

03 / 12 / 2003
Rıza Aslan

hiçbir şey yokmuş gibi
yaşayamayız
birbirimizi

arınmalıyız maskelerimizden
dökmeliyiz eteğimizdeki taşları

sen pişman olsan da
olmasan da
hayat akıp gidiyor
ve sen
bir şeylere
mutluluk adı altında inanıp

bir sondayız
bir son noktada
habersiziz
bir adım sonrasından

bir boşuk

gündüzün matlığı
o gözleri perdeleyen
grilikler içinde
bir yağmur yağıyor kaç gündür
dinmeyen

içim daralıyor bu aralar
sık sık
çözümsüz zamanlar içinde
çözüm arıyorum
göğüs kafesime sığmayan
çarpıntılarla savrulup duruyorum

bakakalmak öylece
içten gelenleri
nedenleri
sebepleri
o sebepleri doğuranları
geçmişleri

ihanetin en kötüsü
kişinin kendisine
olanıymış

Temmuz 2006
Mezitli

birbirini tamamlayan
iki parça , değiliz artık

gözlerimden akan
akan bu son yaşlar
hayallere sarılıp yattığım
son gecem bu