Rıza Aslan Şiirleri - Şair Rıza Aslan

konuş diyememek
ilk kez bu kadar zordu
kelimeler düğüm düğümdü
boğazımda
ve anladım - geç de olsa-
gidenin dönüşünün olmadığını

bir yas değil bu
yas tuttulacak vakit değil bu
sebepsiz değil hiç bir yaşanan
hiç bir bitiş sebepsiz değil

13-10-2000

alışmak zor olacak
sorun yok derken bile
yine arayacağım sıcaklığını
yine arayacağım
masumiyetini - hiyanetini -
bitti derken bile

kaybolup giden
yitik günlerin sabahında
viraneye dönen
umut bahçelerinin
solmuş çiçeklerini topluyorum
bir başıma

sen benim farklı bir yanımsın
yokluğunda değerimi bilemediğim

sen benim göremediğimi
sandığım zamanlardaki
o ışıl ışıl parlayan gözlerimsin

Kahreden yolculuğun
Son istasyonu bu
Aslında ne ilk
Ne de son bu
Hayat bir tren
Ve her istasyon

biz
yaşamayı becerememişiz
yaşamak sanmışız
etrafımızda
yaşamı, yaşayanları
seyretmeyi

uykuya hasret zamanların
kabuslarında verilen
hiç bitmeyen sorgulamaların
her defasında
idam sehpasında
o son tekme inmeden uyanmaların

dönüp bakamadım ardıma
adım adım uzaklaştım
çelişkilerin arasında
bir dosta verilmiş olan
sözüm vardı
ve o söz

kol kırılır yen içinde kalır
demişler
kol yine kırıldı
ve yine yen içinde kaldı

13-10-2000