Riyakarlar Çarşısı Şiiri - Ali Sandıkçıoğlu

Riyakarlar çarşısında,
Adım,adım yürüdüm.
Sokaklarda yürür iken:
Bir çok yüzleride gördüm.

Kimlermi vardı dersiniz?
Teke,.teker sayayım ben.
Ne hacılar, ne hocalar:
Orda yürürken gördüm ben.

Kimisi anlatır durur:
Yaptığı nafile haccı.
Kimileri olmuş sofu(!)
Beğenmezler hiç bir ferdi.

Kimi uzatmış sakalı.
Kimi giyinmiş şalvarı.
Tapusun almış cennetin:
Koymaz kimseyi içeri..

Elif, Beyi bilmeyenler:
O çarşıda fetve verir.
Küçük bir hayır yapınca:
Tellala verir çağırtır...

Riyakarlar çarşısında:
İltifatlar vardır sonsuz.
Riyakarlar konuşurlar:
Yağı yok vede tuzsuz.

Sağa, sola bir göz attım:
Satılan ne bu çarşıda:
Hac, namaz ve zekatı:
Koymuşlar hep vitrinlerde.

Kimi hasanatın sayar:
Cami, çeşme yeptım söyler.
İnsandan karşılık bekler.
Boşa gider hep emekler...

Durup,durup baka kaldım:
Riyakarlar çarşısında.
İhlas ve nur kalmamıştı:
Bir çoklarının yüzünde.

Der: Zekat, sadakalar verdim.
Yoksulları giyindirdim.
Bunca hayırlar işledim:
Üzerimde yoktur benim.

Öbür riyakarda derki:
Helal sana be kardeşim.
Senin gibi eli açık:
Ben hiç kimseyi görmedim.

Bir kesit sundum sizlere:
Riyakarlar çarşısından.
Rabbim bizleri korusun:
Riyakarin cümlesinden.

Aman Ali Dikkat eyle:
Bu devirde ihlas çok zor.
İhlasla ibadet eyle:
İman,ihlas ateşten kor.
05.07.2006