Daim gösteriş yaparlar,
Hem kendini beğenirler.
Yalan, yalnış konuşurlar.
Riyakarlar, riyakarlar....
İşlerinde ihlas olmaz.
Rızanın peşinden koşmaz.
Mideleri asla doymaz.
Riyakarlar, riyakarlar.....
Alkışlanmayı severler,
Bunun peşinden koşarlar.
Bir aferine coşarlar.
Riyakarlar, riyakarlar...
Yatırımları dünyaya;
Ahıreti düşünmezler.
Kimseyide beğenmezler.
Riyakarlar, riyakarlar...
Bu devirde çok revacta;
Riyakarlık gösterenler.
Yok olanı vardı derler;
Riyakarlar, riyakarlar...
Nice insanlar görünür,
Aman efendim söylerler.
Peki baş üstüne derler.
Riyakarlar, riyakarlar...
Hak rızası sona gelir,
Önemli olan üstleri.
Buna göre gayretleri.
Riyakarlar, riyakarlar.
El ve eteği öperler.
Doğruyu hiç söylemezler
Daim bir kemik beklerler.
Riyakarlar, riyakarlar.
Kanser kadar tehlikeli,
Riyakarlık, riyakarlık.
Bir çok insanı mahv eden:
Riyakarlık,riyakarlık.....
16.08.2010 Almanya
Kayıt Tarihi : 24.8.2010 18:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!