Riyakâr Sevgilim Şiiri - Hüseyin Karahan

RİYAKÂR SEVGİLİM

İlk görüşte aşka inanmadığım zamanlarda çıktın karşıma
Sevda benim için;
Masum ve bir o kadar çocuksu
Bulutlar kadar beyaz
Kısrak at gibi coşkulu
Yağmurlar kadar berrak
Bir kelebeğin kanatları gibi rengârenk
Karlı dağların zirvesi kadar uzaktı duygularım için.
İlk görüşte aşka inanmadığım zamanlarda çıktın karşıma
Gönlümün tahtı boş
Düşmanı olmayan duygularımla çevreledim sarayımı
Kurduğum hayaller coşkulu bir pınar
Dere olup durmadan ihtişamlı akar
Kimse yoktu sarayımda duygularımı esir eden
Coşkulu pınarlarıma gözyaşlarımı ekleyen
Gönül tahtımı zindanlara çeviren
Mutluluk iksirini bedenimden söküp alıp
Yerine kezzap içiren kimse yoktu.
İlk görüşte aşka inanmadığım zamanda çıktın karşıma
Bilmeden ne zaman sevilir
Görmeden nerede sevilir
Duymadan nasıl sevilir
Düştüm habersiz aşkın har olmuş alevlerinin arasına
Sanki karanlık hiç olmayacak
Sanki açık denizlerde dalgalar hiç coşmayacak
Kara bulutlar aydınlığımı kapatmayacak
Aşka koşulan bu yolda
Yorgun düşmeyecek bu dizler
Göz pınarları hüzün için hiç akmayacak
Öyle bir sevdin ki beni arada mesafeler kalmayacak
Kara toprak canını alsa da yerin başkası ile dolmayacak
İlk görüşte aşka inanmadığım zamanda çıktın karşıma
Hâlbuki ben seni o kadar çok sevdim ki
Bunu anlatmaya ne kelamım yeter
Yaşamaya ne ömrüm yeter
Ne de sana olan sevdamı yazmaya kalemim yeter
Bilemedim sahtelik dolu bir sevdanın içine düştüğümü
Gece gündüz seni seviyorum sözünün gerçekte yalan olduğunu
Bilemedim… Temiz duygularımla kendine oyuncak olduğumu
Suçluyum hatalıyım affet beni
Bilemedim tanıyamadım seni
Riyakâr sevgilim…