zamanın akışına bırakılmış
dümeni olmayan bir hüzün gemisinin
tek mürettebatı olan kendimle
azık olarak yanıma aldığım geçmişimi
öğün öğün
gün be gün
tüketerek
üzerime sinmiş
bana ait olmayan
üzerime yakışmayan
o riyakar maskeleri
güneşin altında bronzlaştırarak
derimden sıyırıp
bir bir rüzgara savurarak gidiyorum
ne gittiğim yerin
geleceğimden haberi var
ne de benim nereye gittiğimden
Rıza ASLAN
21 / 02 / 2007
Mut / MERSİN
Kayıt Tarihi : 21.2.2007 10:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!