Rivendell Şiiri - Esel Arslan

Devenin boynundaki çanı çalamazsın,
Kuyruğundan tutsanda, hörgücünden tutamazsın,
Papazın çıkardığı haçlar,
Şaraplarla kutsanıyor, unutma.

Şekle sokarken düşlerdeki fikri,
Yanılgılarla yokuşa vuruyoruz bedeni,
Metamorfoz akıntılardaysa yürek,
Ağlak bir saksağandır yaşamak.

Bu deli bozması cübbelerin içinde,
Debeleneceğiz yok çare,
Tütsülenmiş balıklar gibiyiz,
Marika'nın ellerinde çirozluk,
Ne buğulamaya,
Nede tavaya gelmez hayatımız.

Bir türkü tuttur dışından,
İçinden Lâtin söylersin,
Kim anlar, kim dinler,
Ne gam,
Kendin söyler, kendin dinlersin.

Eller sunarken orkideler,
Bilmelisin,
Sana yeter papatyalar.

Boşver,
Çıkar kendi gövdeni en yükseklere,
Kendi tuttuğun ellerinle,
Bir çığlık at sessizliğe,
Çalsın bütün çanlar,
Kendi kendine.

2006- Ankara