Sessizliği iple çekerken
Buram buram yalnızlık her dem
Sordum hep bu yürek yoksunluğu neden
Yoksa bu kalanlar bitmiş tükenmişliğimde mi senden
Kalemim yastığım kağıdım yorganım olmuş
Söyle bana ey gafil belli ki bu hayat seni de yormuş
Belli ki bu dert uykudan alıkoyacak kadar zormuş
Belki de zandımızca olan bir kormuş
Hektar hektar yanmış bu yürek
Dekar dekar kül olmuş
Ağız da buruk bir tat bu hayat kömür olmuş
Ne burukluk ne tat olamayacak bir iş olmuş
Kayıt Tarihi : 23.7.2022 22:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Olmuş yada olacak geçmişle gelecek arasında ezilen bir beden bu. Beden dilimin sesi şiir olmuş, yüreğimin yarası türkü...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!