Rivayet Şiiri - Volkan Yıldırım

garip bir zevk anlaşı vardı
severdi duygularıyla oynamayı
aşağılamayıda severdi dalga geçmeyi de
yeni de bir huy edinmişti şıpsevdi idi

mutsuzdu “otuz iki dişini” gösterirkende...
canları cehennemeydi herkesin kızdığı zaman
umrunda değildi umurunda olduğu şeyler bile

onun ki uzaklardaydı
ama başkaları vardı yanında
gururluydu gururu batasıca
alim gibi bakardı etrafına
aşağılık bir rüzgar almıştı cesaretini idealini
o kimlere kalacaktı umurunda değildi
kayıtsızdı gülerken hınzırca

rivayet vardı

görülmüştü köşede ağlarken
ama hatırlanacaktı hep
otuz iki dişini gösterirken

23/05/1994