Bir rivayetti gülüşü...
Görmedim ,bilemiyordum.
Zehir zemberek bir aşkın,
şerbetini kustu kahpelik.
Bütün arzular birleşti yokluğunda,
bir çıranın ucunda tutuştu.
Gözleri ateşten bir yıldırımın,
yakmaktı eşsiz buluşu...
Karardı bahar,
aldattı güneşi.
Hadım bir sevdadan,
çocuk doğurdu keder.
Adı piç oldu aşkın.
Ve sessizce gitti,
kalmaya yeminli eşi.
En çok hasreti sevindirdi.
Elinden tutup götürdü,
gitmeye hazır yüreği.
Binlerce sessizliğin arasından,
çığlığı bastı sevdalık.
Vurdu kendini şakağından.
Bayram yerine döndü mezarlık.
Bir rivayetti ölüşü...
CENK ULUPINAR 24042015-1901
Cenk UlupınarKayıt Tarihi : 28.4.2015 21:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!