Rivayet Şiiri - Kerim Akın

Küçük odaların
Büyük kalpleri vardı.
Ki severlerse de
Diyemezlerdi.
En güzel onlar söylerdi türküyü.
Adına yakmak derlerdi.

Kireç pencerelerin
Ağaran yüzleri vardı.
Alışılmış telaşları
Küçük adımlarla geçerlerdi.
Besmeleyi en içten
Onlar çekerlerdi.
Sükûnetle teyellenmiş ömürler.
Loş lambalara benzerdi.
Mezarlarında ölüler
Rahat ederlerdi.
Canlar, hamûşân…
Kandil…
Lâhutîliğe açık
Kısık, dingin.

Dar imkânların
Geniş vakitleri vardı.
Kağnı gıcırtısı
Nal tıkırtısı…
Mesafeler muhabbetle alınır,
Ayrılıklarda selam salınırdı.
Bilmezdi kimse nedir şikâyet
Sıkıntıların biricik ilacı
Sabır ve hikmet
Sual etmezlerdi de
Ondandı bereket…

Küçük odaların
Büyük kalpleri,
Kireç pencerelerin
Ağaran yüzleri,
Dar imkânların
Geniş vakitleri vardı.
Bir de…
Gerisi rivayet…