desinler
var bir köşe şu yolun sonunda
ordan inilir düzlüğe
anlatsınlar
kalkar bir tren
o zaman söyleyiverin de
bizim köye de varsın
sansınlar
uçarı dosttan gelen
taze bir yangındır
yüreğine yürür sevdiğim insanların
biter bu düzlük
tren varır vilayete
dost göze gelmiştir
benim de sözüm kalır
ufacıktan büyüyene denk
bırakın kalsın
nasıl olsa
hatırlanmayacaktır
Kayıt Tarihi : 31.3.2008 04:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arif Emrah Toyoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/31/rivayet-10.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)