Ritmini Kaybeden Şehir-Kısa şiirler

Burası düşe kalka nefes alan illetli bir şehir
Kırmızı sisler belirir gecenin en derin saatinde
Bataklık kuşları dolaşır çığlık çığlık gökyüzünde
Cenînler karışır suya inleye inleye

Bizse bemol ve diyezlerle ayakta durmaya çalışan sunî bestelerdik aslında
Kendimizi anlatamadık bir türlü doğal notalarla
İşte bu yüzden hüzün hüzün gül suyu yağdı sokaklara
Bir hayâlin daha ipi çekildi şu sıralar
Sırılsıklam vicdân(!) olmuş bir cellâdın dokunuşuyla
Ortada huzur veren bir ritimden eser yoktu
Sâdece uğultu çoktu

Şehrin karnı toktu…