dünyanın
bir ritmi vardı
o da kendi ahengiyle
güne gün katıp
dönüp duruyordu....
kalbin
bir ritmi vardı
o da kendi ahengiyle
cana can katıp
atıp duruyordu...
aşkın
bir ritmi vardı
o da kendi ahengiyle
kora kor katıp
yanıp duruyordu...
figonun da
bir ritmi vardı
o da kendi ahengiyle
aşka aşk katıp
baş başa yarışıyordu....
Fikret Turhan-Yalova,
28 aralık 2016
Kayıt Tarihi : 28.12.2016 10:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!