İnşirah Suresi müthiş bir beyan,
Konu: “Sırttan yükün kaldırılması.”
Nebinin sırtında sanki bin cihan,
Hakk’ın lütfu kalbin kurtarılması.
“Göğsündeki yükü kaldırmadık mı? ”
Diye başlıyor söz, bu güzel kelam.
Ruhuna esenlik nur vermedik mi,
Ritim ile mânâ paralel ve tam.
Sure sekiz ayet, harf harf örülmüş,
Dördü “rak rak” ile dokulu uyak.
Son dört kafiyede bunlar kaybolmuş,
Yüsra, yüsra, fensap, fergab son durak.
Sure iki bölüm olur böylece,
Yükün ağırlığı ilk dört ayette
Sanki ilmek ilmek dokunmuş hece,
Bir kaf dağı vardır bu dertli kalbte.
“Rak rak seslerinin sonunda ıh, ıh,
Diye gizli gizli bir inilti var.
Sonuncu bölümde kaybolur bu ah,
Nebi yüreğince Sure rahatlar..
Bu söz ötesi bir musikidir,
“Rak” sesi sertliği bunu çıkarır.
Sözün güzelliği kutsi sihridir,
Her vurgu kalblerden Allah’a varır.
Kayıt Tarihi : 12.5.2009 20:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Cüryani](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/05/12/ritim-ve-mana.jpg)
Ne de severim inşirâhı.. şifâdır kalbe..
Allah razı olsun..:)
TÜM YORUMLAR (1)