Rita Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Kemanın yayını gezdirir
ılık gecenin gamzelerinde

erir buz tutmuş saçaklar gönül duvarlarında

biri gelir reverans yapar okullu bir genç

Rita büyür
gece büyür
yıl uzar gider iki bin onaltılara
uzaklarından coğrafyaların geçer ren geyikleri

talim sesleri gelirse bölüğün
kulaklarda uğultu
birinin sağ gözü kayıp
birinin sol bacağı

yüzbaşının iki ateş arası tango ritmi
topallayan bir bacakla
kollarında Rita

Rita hüzünlü bir beste
ikisi de rakibim
biri o salıncaklı bahçeli evleri
bir diğeri o bücür sarışın bukleleriyle
taşlı yolda salınır bir bilinmezliğe

gördüğüm o günden beri bir hoştur içim
ki muallakta
anladım o sarışın bücür yanında ben bir hiçim
bir bacaksızla yarışmanın dayanılmaz çıkmazı

mazı yapraklarının dikenlerini batırdıkça
batırdıkça hatıralara

gözlerimin önüne gelir uyumsuz bir çift
boyları birbirine uymayan bir kavalye bir dam
ve ilk dans tutsak heyecanlarımızla

gün gelir büyür çam ağaçları da
ellerinle diktiğin
büyüdü elbette o tatlı melek o bücür şimdi o da abla

bir an gözlerimin önünden geçip gidiverdi Rita
o kırmızı uzun elbisesiyle havalandırmadan

Yüksel Nimet Apel
6/Kasım/2016/Pazar/Bodrum