Risk Şiiri - Yahya Harbalioğlu

Uçup gitmenin korkusu varken
Kalbimin kapısını açamam sana
Kuruyup savrulursam yazık olur toprak gözlerine
Zamanın kanlı ufkunda can verirsem

Gizli gözyaşıyla suladığım umutlarımı
Gözlerinde göremeyeceğin bir kuytulukta gizlemişim
Ya bulursam onları bir gün kapımın önünde cansız
İlkbahar yağmurunda sırılsıklam

Hiçbir güzellik telafi edemez seni kaybetme riskini
Hayır
Seni kaybetmenin korkusu varken
Hasta bakışım değemez erken açan nergis gözlerine
Ne derse desin şairler
Güneş parlasın bana öfkesinden
Yıldızlar hazan yaprakları gibi savrulsun
Denizler kudursun öfkeden
Rüzgâr suratıma indirsin yumruklarını
Yırtmana neden olamam sayfalarımı

Gözlerini benden uzağa almazsın belki
Gülümseyip üç beş adım yanaşırsın kıyıma
Belki ayın aydınlatamadığı gecemi ısıtırsın
Erken bir ikindi yağmuru boşalır belki sevinçten
Güvercinler haber salar uzaklara belki
Menekşeler yolları bekler gelincikler
Sıra dağlar tepeden bakar meraklı
Olsun yine de göze alamam susmanı
Susup bir daha konuşmamanı

Suskunluğun ya sağır eder beni ya deli
Nasıl öderim nasıl bu bedeli