Risalet i Ahmediye’nin mucizesi
Risalet i Ahmediye’nin mucizesini,
Ezberden dağda, bağda yazmıştı cümlesini.
Ne okuması verir usanç ne de yazması,
Anlarda teslim olur biter nefsin azması.
Şu kainat sahibi hem bilerek görerek,
Hikmetleri gayeleri irade ederek,
Ediyor tasarruf, terbiye ve dahi tedvir,
İşleyişindeki hikmetle aklı eder tenvir.
Madem yapan bilir, konuşur elbette bilen,
Zişuur ve zifikirdir muhatap edilen.
Madem beşer nevinden, konuşacaksa elbet,
Kamil i hitap insanla edecek muhabbet.
O’dur en mükemmel ve istidadı en ali,
Ahvali ile aydınlatacak istikbali.
Beşerin nurani kısmı günde beş defa,
Tecdid i biat ve dua ile duyar vefa,
Nice vasıfları haiz Muhammet Mustafa (sav)
Resul olur Allah’a, nur saçar her tarafa.
Resul i Ekrem nübüvvetini ilan ile,
Kuran ı Azimüşşan verilmiş O’nun dile.
Göstermiş yüzlerce harikulade mucize,
Kâfir bile sihir der, inkar edemez bize.
Mucizat ı Ahmediye kesin ve doğrudur,
Bütün mucizeler Rabb’in O’na lütfudur.
Devletin memurundan istenilse bir delil,
Padişah derse evet, bu bana olmuş vekil,
Bu tasdik yeter fakat memurun isteğiyle,
Âdetini değiştirse ve de desteğiyle,
Memurun davasını yapar şimdi hem onay,
Millet de ikna olur böylece daha kolay.
Resul i Ekrem aleyhisselatu vesselam ,
Der Rabb’in vekiliyim, yoktur başka bir davam.
Delili, duayla değiştirir âdetini,
Parmaklarından akıtıyor su nimetini.
......
Muradi-25.01.2018
Kayıt Tarihi : 18.11.2018 13:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!