-Üstad Bediüzzaman Said Nursi'ye-
Ruhum o dar kafesten çıkıyor.
Beyaz bir bulut gibi semada dolaşıyor.
Bir serçe gibi daldan dala konuyor.
Nur Üstad'ın dersine diz çöktğüm zaman
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bütün melekler etrafımı kuşatır.
O zaman kalbimde atom kadar bir kin yoktur.
İçimde tarifi olmayan bir cennet vardır.
Nur Üstad'ın dersine diz çöktüğüm zaman
TEBRİKLER ÜSTADI ANLAYABİLENE NE MUTLU
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta