-Üstad Bediüzzaman Said Nursi'ye-
Ruhum o dar kafesten çıkıyor.
Beyaz bir bulut gibi semada dolaşıyor.
Bir serçe gibi daldan dala konuyor.
Nur Üstad'ın dersine diz çöktğüm zaman
Bir ayak sesi duymayayım
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Devamını Oku
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Bütün melekler etrafımı kuşatır.
O zaman kalbimde atom kadar bir kin yoktur.
İçimde tarifi olmayan bir cennet vardır.
Nur Üstad'ın dersine diz çöktüğüm zaman
TEBRİKLER ÜSTADI ANLAYABİLENE NE MUTLU
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta