Rindler hayâta en ince telden tutunur
Az konuşur,çoğu kez sözünü yutkunur
Yüreğinde aşkın çözülmez kelepçesi
Sînesinde taşkın ne volkanlar susturur
Rind'e ölüm de yaraşır yaşamak gibi
Hayatın yükünden azcık kaçamak gibi
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta