Bu kez bir kaldırım kenarına oturmuş gördüm onu
Yüksek topuklu ayakkabısı canını acıtmış olacak ki....
Burkulan ayak bileğini ovuyordu
Kırmızı elbisesi çamur içinde kalmış
Saçları yağmur altında sırılsıklam ıslanmış
Gözyaşına dönüşmüştü, rimellerinden akan siyahlık
Yüzünde bir gülümseme, acıyla karışık…
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Ayrık ama o ölçüde de özel'e koşullu bir öykü var şiirde.
Şair,salt şiirdeki iç ses'in yardımına koşmuş ve elinden tutmuş;şiir başka türlü yazılamazdı yoksa.
Şiirde vurgulanan yaşam salt tanıklık etme üzerine kurulu mudur;yoksa kendi üzerinden konuşmanın bir başka yöntemi midir,biraz düşündürüyor.
Ama her ne olursa olsun,benzerlerine sıklıkla rastladığımız bu deneysel görünürlüğün şiirin finaline çok hüzünlü bir çözüm bıraktığı kesin.
Özellikle de,Dünya Kadınlar Günü'nün idrak edildiği bu zaman kesitine bu şiirin ve ayrıntılanan/ayrıştırılan öykünün düşmesi birazcık manidar..
Ama gerçek,ama yaşanmış.
Ne diyebiliriz ki?İyi ki şiirlerimiz var.İyi kideşarj olmak için bu avuntuya sığınabiliyoruz.
Sayın HOKKAÖMEROĞLU bu sayfaya ibret alınması gereken bir tabloyu asmış aslında.
Tablodaki görüntüyü,dudağıma diş geçirerek bakıyorum.
Kutluyorum Kardeşimi.
Evet efendim dünya kadınlar gününüz kutlu olsun.Bir kandırmaca dünyası bu.Sanmayın ki sadece siz kandırılıyorsunuz.Kadını ve erkeği yok.İnsanlık kandırılıyor.Erkeklerin rimeli akmadığı için,ağladıklarını farkedemezsniz.Yüreğinize sağlık diyorum.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta