Rimayelerde Kaybolduk Şiiri - Ahmet Uluçay

Suçlayamazdık birbirimizi kum taneleri arasında,
Kavrulan güneşler ardında bakamazdık uçurumlara,
Savurdu rüzgarlar bizi, karıştık kumlara,
Rimayeler arasında kaybolduk, hayattan kopuyormuşcasına...

Gölgelerde saklandık, güneşten korktuk,
Aşktan kaçtık, adımlarımızı yavaşlattık,
Kimsesiz kaldık, yorgun düştük,
Evet, gölgelerde saklandık, gözyaşlarımızı sakladık.

Her fırtınada savrulduk acımasızca, her baharda tohumlara döndük, yeşerdik,
Kum tanelerinde kaybolurken sürüklendik sonsuzluğa,
Bir kış gecesi gibi soğuk dahi olsa yalnızlık;
Biz uçurumdan savrulduk, uçamadık kum tanelerine.

İşte bugün, rimayelerde kaybolduk sevgilim,
Birgün kavuşmanın verdiği umutla savrulduk, kaybolduk,
Evet uçuyoruz, her gün, her saat, her dakika ve her saniye...
Her gece düşüyorum, rimayelerde kayboluyorum.