Riiş Şiiri - Fuat Eriçok

artık ters yazacağım şiirlerimi
çünkü ne söylesem ters anlaşılıyor
belki de ödüllü şairlerin
anlaşılmaz yazmalarının nedeni budur

karanlık kafalı kültür müdürünü
anlattığım her nü
-sanırım ürkütücü adından ötürü-
ahlaka mugayır muamelesi gördü
bastıramadığım cinselliğimden söz edildi

yok aşk şiiri yazmışım
yok seksenimde azmışım

bastırılmış beyinlerde ödem belirdi

üstelik çok mutlu olurdum aslında
seksenlerimde de böyle düşünebilsem
yazabilsem
inadına ve inşallah
azabilsem
cinsellik aşk kadın faslında

“? zınısım adnıkraf ninekilhet”

yazmıştı bir zamanlar cumhuriyet
kara üzerine yeşil arabik
neler oluyor bu ülkede dostlar
neden bu denli ters dönmeye meraklı bu millet?
ne trajikomik
vallahi bence
kuş gribinden de kongo kenesinden de
tehlikeli bu illet

bu tiplere göre şiir sayılmazmış bunlar
ters yazayım ben de öyle okusunlar

“relkecmürö musuko”
“relkecöb nayamlo imsi”
“ub riiş zınığacayalna nizis”
“ubat ev kılnarak zig”
“amuk eciyi ızınışab nümög”
“amuko! mada eb ım alroz”

nasıl hoşunuza gitti mi bu?
üstelik asıl özlediğiniz geçmişten yolunu beklediğiniz
bundan bin beter

hiç kolay değil tabii okumak “riiş” i
eee çin işi japon işi arap işi

anlıyabiliyor musunuz “isimsiz” tosunlar?
size bu kadar ders yeter

sevdiğim dostlar okusun
atamın hediyesi latin harfleri ile
soldan sağa

düz ovada öne yürümek varken
geri geri neden çıkalım ki dağa?
doğru göremezsin yolunu
düşer taşlar kopar başlar

“dağ başını duman almış..”
“yürüyelim arkadaşlar”

ileriye
aydınlığa
özgürlüğe
ki akmasın yaşlar

yol budur
tarikata ne gerek var?
ötsün dursun karanlıkta uğursuz baykuşlar

onlar ki asırlardır aynı vaveylâ ile çığırıp durdular
ve her seferinde kendi kanlarında boğuldular

sakın çekinmeyin sayılarından
bu ahmaklar her zaman çoğuldular

(23 temmuz ’06)