Rıhtımında Kalbimin Şiiri - Şeyhmus Çakır

Sen ömürüm gizli katili
Seni hangi düşe sorayım
Söyle hangi hüzünün kırıntıları bu
Ben ellerine gökyüzünü bırakıyorum
Sen bir bıçak yarası gibi kök salıyorsun köhnemişliğime
Tılsımını yitirmiş bir efsane gibi...
Ne Leylam olabiliyorsun nede kendin kalabiliyorsun
Dilini bimediğim bir şehirsin sanki
Sokaklarında kaybolmaktan korktuğum
Ellerin var ne güzel ve kalbin
Hangi çağdan emanet bize bu acılar
Matemine hangi gözün yaşı dayanır ki
Elemin var ne yazık ve korkuların
Rıhtımında yüreğimin ve soluğunda
Ümutler biriktirdim sevmek ve sevilmek adına
Senin gölgeni bile katarak...
Tutkulu bir şey bu; adını söyleyemediğim
Ölümgenç bir çocuğun düşüsün
Nedenini bilmediği duyguların duldasında duran