Rıhtımda ki adam Şiiri - Mehmet Ali Ortakcı

Aylardan Haziran
Rıhtıma indi
gözleriyle uzaktan seven adam
Bir belirsizlik soyunmuş meydan
Ufukta çöreklenmiş sis ve duman
İçimi acıttı
Bu derin sularda yanlız kalmam
Biriktiremediğimiz
tek şey var o da zaman
Dönebilsem geçmişe
sadece seninle harcasam
Ayrılık gemisine binmiş
Çocukluğum
Gençliğim birde babam

Gemiler yol alır baygın sularda
Söyleyemediklerim bakar ardından
Şaşkınlık maskesi asılı kalır ruhumda
okunması zor mektuplar
bekler durur sahipsiz boşlukta
Güverteden el sallar
Sevdiklerim
Senin bakışların
Benim duygularım
Bir yığın düşünceler
düşer tüm anılar bir bir soğuk sulara
Her geminin ardından
bir çocuk ağlar kimsesiz bağrımda

Eksik kalır hep patoral şiir
çiçekler ,otlayan kuzular resmedilmiş neyleyim
Temada sen olmayınca
mutluluk akmaz lacivert dünyama
Fırça küser renklere
Bir anafor gelir
gri hakim olur
Yasını tutmak zorunda kalır
Ortada tamamlanmamış bir portre
İstemesekte karşımıza çıkar hüzün
Her doğum gününde

Gözlerde ki yaş sel olsada
Hasreti söndüremez gönüllerde
Bu limandan
Bir ömür geçer bilinmeze
Rotası derinleşen kader çizgimiz avuç içinde
Hüzünlü ritm tutturmuş dalgalar
Ayrılıkla süslenmiş gece gökkubbe
Suskun ve kırılgan seninle ilgili her hece
Bomboş sensiz rıhtım
Kapatır gözlerini iskele
Bir ismin kalır
sayiklarim her gece