Rıhtımda ki adam Şiiri - Mehmet Ali Ortakcı

Aylardan Haziran
Rıhtıma indi
gözleriyle uzaktan seven adam
Bir belirsizlik soyunmuş
yüz yılların yükünü taşıyan meydan
Ufukta çöreklenmiş sis ve duman
İçimi acıttı
Bu derin sularda yanlız kalmam
Biriktiremediğimiz
tek şey var o da zaman
Ah dönebilsem geçmişe
sadece seninle harcasam
Ayrılık gemisine binmiş
Çocukluğum
Gençliğim birde babam
Güverteden el sallar
Sevdiklerim
Ciğeri yanan anam
iyi kötü yaşanmışlıklar
bakar kalırım ardından
Rotası yönü bilinmez ömürler
geçer gider bu limandan
Hüzünlü ritm tutturmuş dalgalar
nasıl üzülmem nasıl ağlamam
Suskun ve dalgın gökyüzü
Bomboş rıhtım
kaderime küser barışmam
Gece biter
Kapatır gözlerini iskele
Usulca öperim
Gül kokulu yanağından
Bir ismin kalır aklımda
sayıklarım durmadan