Birinci kapı vurmuş rıhtımına
Yürüyorsun
Mavi her zamanki mavi
Elinde tuttuğun balonlar
Balıklarla yarışıyor
Çocukluğunun gölgesi hayalet
Bir görünüp
Bir kayboluyor
Senin yaşamın ıslak
Dokunduğun kadın suya dönüşüyor
Dökülüyor ellerinden
Yaprak
Yaprak
İkinci kapı da vurmuş rıhtımına
Mavi
Her zamanki mavi değil
Yürüyorsun
Gri soluyarak
Bir parça rahatlatıyorsun beni
Damla olmaktan kurtularak
.z
Zeynep KaracaaKayıt Tarihi : 3.3.2021 22:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynep Karacaa](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/03/03/rihtimda-izini-unutmussun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!