“Vuslat belli ki başka hazana kaldı yine,
Bin pişman ettin beni, rıhtıma geldiğime...”
.......
Mevsim yine son bahar, saat akşamın beşi,
Ufukta kayboluyor, artık akşam güneşi...
Çiğ düşen yaprak bana hep seni hatırlatır,
Rıhtımda batan güneş, saatlerce ağlatır...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
