Eylüldü... Bembeyaz gemi dönüyordu
Gitgide büyüyordu gövdesi, direkleri
Üşümüş, özlemli yolcular vardı güvertede
Birer deniz feneri misali gözbebekleri
Adam rıhtımdaydı, gemi yanaştı
Atıldı ipler, uzatıldı merdivenler
Ansızın karıştı birbirine
Bekletenler, bekleyenler
Çoğaldı adamın mağrur gözlerinde
Biriktirdiği acı ayların
Birden karışıverdi yüzü
Gittiği gibi dönmemişti kadın
Adam hayretle baktı merdivenlere
Böyle kavuşmak beklemek kadar zordu
Gitti kadın kolunda bir başkasıyla
Adam yine yalnızdı, adam ağlıyordu.
Kayıt Tarihi : 15.7.2002 15:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)