Rıhtımda duran yalnız bir adam
Gönlü haber bekler ufuktan
Rüzgarın esintisi dolanınca boynuna
Gözlerinden yaşlar dökülür usulca
Çaresizce haber beklemek uzaklardan
Bir düşki gerçekleşeceğini hiç ummadan
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta