Rıhtım Şiiri - Mehmet Durkup

Rıhtımda duran yalnız bir adam
Gönlü haber bekler ufuktan
Rüzgarın esintisi dolanınca boynuna
Gözlerinden yaşlar dökülür usulca

Çaresizce haber beklemek uzaklardan
Bir düşki gerçekleşeceğini hiç ummadan
Hayallerini savurur birer birer boşluğa
Ve her şeyi öylece bırakır sonsuzluğa

Geçiyor işte bir vapur yanıbaşından
Kalınca hırkası ile beklediği bu rıhtımdan
İçerisinde türlü türlü güzel insanlar
Sarmaş dolaş nasılda eğleniyorlar

Tam o sırada boğazı düğümlenir bu adamın
Sesini dahi duymaz hırçın dalgaların
Birden aklına düşer uzaklardakiler
Şu giden bulutların ulaştığı yerde onu kimler bekler.