Rıfat Kemal Şiirleri - Şair Rıfat Kemal

Biz karanfil biriktiriyorsak göğsümüzün altında
Tane tane döküyorsak yapraklarımızı
Tarih asla yazamayacak ayrı kaldığımızı

Sana şiirler sakladım
Bir avuç ışık getirdim

Suya düşen ışık
Kırışmaz
Kırılır

Onların tersini söylemeleri
Deryayı da

Sokağın çıplağında üç damla suydular
Sofrada bölüşülen ekmek buğusuydular
Özgürlükle randevuları vardı
Erkenden buluştular

Yıllarımızı alan duvarlar
Cezaevi değildir
Zira ceza
Suça verilir

Derindi dağ seni gördüm
Ülkem,sevincim benim
Derindi dağ
Büyüdüm

Ağırdı su
Yük ağırdı
Usta topladı bir sürü gülümsemeyi
Düşümüzün iklimine çağırdı

Ey karanfil yangını
Aklına gelir miydi
Tanımsız ve nedensiz
Bir ekim sabahı
Haberin olmadan
Alnından öpüleceğin

Bir şey söyle
Bir şiir oku
Kadınım
Onurumsun

Bir şey söyle

Tavanda gözleriyle oturmuş bir ada

Mucize bir tekne
Kendi biçimine asi

İki aydır burdayız

Dağlardan öte kartallarla örtüşürken adın
Gidip kendi gölgene sevdalandın
Uzaklaştıkça büyümesi ondandır
Güneşli havalara alışkın
O umarsız aşkının