Neyi başarabildimki bu hayatta ?
Sevgiyi mi?
Hayır...
Sevilmeyi?
Yanımdan ötemden
hiç geçmedi...
Sözüm vardı sevdiğime.
Sevdası hâlâ kalbimde
Ondan sonra,
İyi bakacaktım kendime
yazmayı bırakıp
Üzmeyecektim sözlerimle
İçim kan ağlarken,
yüzümün tebessüm etmesinde
öğrendim sabretmeyi.
Kalbimin feryadı dilimi
lâl edince öğrendim
sükut etmeyi.
Kaç gece sokak lambalariyla sabahladım.
Uykularım murekkep misali kaleme,
Kalemim yol misali kalbime aktı.
Gözümü ne zaman kapatsam,
hayalin bitiveriyor başucumda.
Yalnızca sokak lambaları,
Sana,seni anlatıyorum,
haberin olmadan.
Ruhun bile duymadan
Feryadım arşı alâ yî titretirken
Gök-yüzü hüzün olup üzerime dökülürken
Kuşlar kanat çırpmayı bırakıp
Yürek mezarlığı
Ölmek sadece toprağa gömülmek mi,?
Oysa benim ölmeden gömdüklerim var.
Hem de,diri diri.
Mezar yeri belli olmayan,ziyaretine kimsenin varıp ta,bir fatiha okumadığı gömdüklerim!!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!