yanaklarından süzülen
bir çift pınarmış
aklımda
o yeşil hareli
gözlerin kalmış
uzakta olsa da
taşlarla doluydu yeryüzü
göktaşları vardı
yukarılarda bir yerlerde...
şimdiyse...
yalnızca duvarlar var
taştan...
sokaklar bomboş
cebim gibi
bilmezsin...
bir kızıl karanfil
solar şimdi
görmezsin...
Ben sabahleyin yine koynumda kedimle uyanacağım,
yine sen olmayacaksın yanımda;
ben sabahleyin yine lanet okuyacağım sensizliğime,
ve bildiğim bütün güller solacak...
Ben her sabah sevdanın öldüğü sokakta olacağım,
her sabah sevdalar ölmek için sıraya girecek o sokakta;
Bir delinin güncesinde
Kuyuya düşen taş
Gözden akan yaş
Daldan kopan yaprak
Kitaptan yuvarlanan kalem
Uzayda kayan yıldız
Şiir de başarılı buluyorum.Tebrikler.