Şairin hayatı stabil bir insan hayatı ile aynı.
Kızılay'dayım, kalabalığın içinde kayboluyorum,
Etrafa bakıyorum, ama hiçbir şey göremiyorum gibi,
Sanki düşüncelerimin ağırlığı beni yere çekiyor,
Ağır ağır indim yürüyen merdivenden,
Tıpkı hayatımın yavaşça akıp gittiği gibi.
Ayrılıklarımız bile elemliydi
Gözlerimiz kan çanağı
Kuşlar yuvasız
Biz, bizsiz kalmıştık
Belki de
Gecedir küskün olan
Sana
Bana
Özlemlidir gözlerimiz
Bir bakabilsek birbirimize
Kül oluruz sonsuz özlemde
Korkularımın esiriyim sanki
Uçuşlarımın ağır bedeli
Senin gözlerinde son buluyor
Tuttum mu bir kez elini kendimi kaybediyorum
Yaşamak ağır ve meşakkatli bir gemi yolculuğu
Yazmak bu denli zor olmasa
Gitmeler kolay olmaz mıydı?
Seni seviyorum demek zor olmasa
Ayrılıklar kolay olmaz mıydı?
Kasvetli gecelerin elleri uzun olmasa
Susarım ben bazen
Kaçarım gecenin koynuna
Saklanırım orada bir çocuk gibi
Beklerim bana erişmeni
Çünkü bilirim ki bana eriştiğinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!