Rıfat Çakır Şiirleri - Şair Rıfat Çakır

Sabah uyandım ki Günaydın dan önce,
Bir felaket haber, saplandı yüreğime.
Saat gece sıfır dört onyedi de,
Güneydoğu yıkıldı, göçtü dediler.
Evler binlerce cana, mezar oldu dediler.
Bir değil, beş değil, on ilde birden

Anadolu Fatihi Kutalmışoğlu derler, Süleyman Şah’a.
Kimine göre Şah’ın emiri Karateginin soyundan,
Kimine göre Kayı boyundan geldiği söylenir…
Kastamonu Melikü’l-ümerası Hüsameddin Çoban.

Çobanoğulları beyliğidir, beyliğinin adı.

Küre dağlarına vermişsin sırtını,
Kollarını açmışsın Karadeniz'e.
Bir yanın yeşile bakar, bir yanın maviye
Bayrağımın kırmızısına yakın, kan rengi evlerinle
Dünya'da adeta bir cennet,
Türkiye'nin nadide rengisin sen.

Size Kastamonu'yu sorsam
Eminim ilk önce bana,
Kastamonu, Kastamonu,
Dep dep dep dersiniz.
Israrcı iseniz ve ezberinizde devamı varsa,
Atcam deyon atamayon,

Neler umut etmiştim, neler oldu neler?
Gel gör şimdi halimi, perişan derbeder.

Zifiri karanlık gün ışığında bile dünyam
Senmişsin sevincim,
Senmişsin umudum,

Sevmek;
Sayende güzel.
Sensizlik;
Yoksun diye ölüm.
Hayat;
Varlığınla yaşanır.

Kırılan ümitlerimin yenisi yok
Tamiri imkansız şekilde harab ettin gönlümü
Bu ne imalat hatası, ne defolu bir mal
Sen kevgire çevirdin benim sevgimi.
Tamam hatasız kul değilim,
Benim de hatalarım var.