Rıfat Araz Şiirleri - Şair Rıfat Araz

Bir sevdâya gönül verdim;
Cennet kokar baharından! ..
Çiçek çiçek edep derdim;
Bal süzülür gülzârından! ..

Gökler ona kucak açar;

Yine aşk deryâsı kaynadı, taştı;
Ağdım bulut bulut doldum ey gönül! ..
Kanlı göz yaşlarım bendini aştı;
Bir aşkın ufkuna daldım ey gönül! ..

Bağlandım bir güle al oldu yazım;

Mevlâ’m, bir aşk verdi bana;
Cana düştüm yana yana! ..
Çiçek çiçek dosttan yana;
Dosta lâyık bal aradım! ..

Bir garibim, bu mekânda;

Garip kulum özdür sözüm;
Bir sonsuza çıkar izim! ..
Çiçek çiçek açar özüm;
Peteğimi bal eyledim! ..

Gönül gerek gönül seve;

Gül dalından tutmuş elim;
Dostu canda bulmuş gibi! ..
Bir menzile çıkmış yolum;
Bir can ile olmuş gibi! ..

Al rengini gülden aldım;

Yâ Rab, kaldır benden ben’i;
Candan yakın buldum seni! ..
Neyleyeyim artık teni?
Can bedende kalmaz oldu! ..

Ne endişe, ne de korku;

Bu ne derttir, bu ne hasret?
Aşk eyledi talan beni! ..
İçin için oydu gurbet;
Yaman vurdu, yaman beni! ..

Durak, menzil, mekân bende;

Hayat denen değirmende;
Dönüp durdum bunca yıldır! ..
Payım aşkmış bu evrende;
Yanıp durdum bunca yıldır! ..

Yâ Rab bildim bu yol senin;

A yakından yakın olan;
Öz içimde özden oldum! ..
A gönlüme bir od salan;
Yana yana közden oldum! ..

Ne güç kaldı, ne tahammül;

Aşk elinden tutsa kişi;
Candan yakın olur cana! ..
Aşkla döner her bir işi;
Huzur saçar asûmâna! ..

Edep açar gül yüzünü;