hiç unutmam
tenime son dokunan
sonkez sıkı sıkı boynuma sarılan ilmeği
ve biraz sıktığı için
içemediğim son sigaramı...
şimdi denemenin tam zamanı
oraya geçeceğiz az sonra
ama saklanalım şimdi
herkes huzur peşinde
ama biz bıraktık geride
inançları çürüttük
bir ölüm düşün kollarında
senin yarına çıkmış düşlerinde
ben yokken
bir ölüm düşün
yenilenmiş cilası tabutun
kokusunda giden
Ne kısadır oysa...
Yağmur damlası serinliğinde
Düşerken toprağa…
Sıcak toprak tenine vurur
ay şimdi daha yakın
yutuyor güneşi
üşüyor ışığın çocuğu
şimdi el uzatıyorum
dönmen için sonkez
bu kaç oldu bilmem
ama gidiyorum yine,
yoldayım..
gittiğim yolu adım gibi
adım adım bilsemde
daha bir olgunlaştı acılar
düşüyorlar dallarımdan
ağır basıyorlar aklıma..
bir iki derken sayamaz oldum
hangisi senden,hangisi benden..
sondefa söylerken sevdiğini
ne vardı aklımda biliyor musun?
bende seni seviyorum,
sondefa söyleyemeyecek kadar..
gecenin o serseri karanlığında kaybettim kendimi,
bulurum diye umut ettim,çıkmaz sokaklar ardında.
dost oldu evsiz köpekler,
dosttu onlar bana,ben ise yarendim yokluğuna.
hiç anlayamadım
doğdu diye pastasını
öldü diye helvasını yemenin
bir insanın..
herşeyi tatlıya bağladık,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!