Rıdvan Köse Şiirleri - Şair Rıdvan Köse

Ev emrê meyê nazenîn bi çev girtinek qedîya
Hate û çu em pê nehisiyan wek teyrek firiya.

Zeman, ji serî heta dawî çewa çu em nizanin.
Weka ku ba hate û çû me tiştek pê nehisiya.

Önünde açılır sofralar
Hikmet meyve verir, hilim meyve verir.
Kökü göklere dek uzanır.
İlim meyve verir, akıl meyve verir
Tuba sensin ey insan!
Kalbindir senden bir ağaç çıkaran

Gazze'de bir çocuk, belirsiz bir mezar başında.
Gazze'de bir çocuk, mezar ki yazı yok taşında.
Yaşın yaşamadığını, taşın kaldıramadığını...
Çekmiş sinesine, sinesindekiler de göz yaşında...
Bulutların da gözünü çağlatmış, sert taşın da.
"Ne bir yakınım kaldı, ne annem ne de babam,

Ger ku li dinyayê kesek bimaya.
Ê Ronîya Çevê Cîhanê bimaya.
Emê herin zindanek reş û tarî,
Wê zindanê tu dikî wek seraya.

Çi mal û çi zar, çi heval û cînar,

Qebristan ne medhuş e ne jî ji me re menhuş e,
Ca hinek bisekine guh bide wê dengî ćiqas xamuş e.
Qelbê qebrê ne xamuş e, dervayê we ne heybet-puş e,
Mirov ji jîyanê sar dibin dil bi hêvîya wisala wê coş e coş e,

Ey goristan! Ti çi alem î? Fitratbilind u xuy bilind î!

Nazenin bir buğday başağında sallansam,
Müjdeci çiçek olup ağaçlarda dallansam,
Polen dolup gizemli çiçeklerde ballansam,
Baharın ruh yeşiliyle, güller gibi allansam...

Denizlerde dalga dalga olup halkalansam,

Geniş dünya karasında yükselmişti bir kavak.
Sarılmıştı ona dört elle aciz, zayıf bir kabak.
Baharda her yer çiçek ile olunca berrak berrak,
Mağrur kabağın açılmıştı her yerinden bin varak.
Bir gün kabak sordu kavağa kibirli ve mağrur;
-Ey uzun boylu, narin soylu, yaprakları mahmur.

Ne bileyim Amerika Tavukları nedir?
Satürn'ün etrafındaki halkalar nedir?
Bana ne dünyanın meridyeninden!
Enlemler kutuplarda nokta mı olmuş,
Sonsuza mı gitmiş bana ne!

Kımıldanmaz devam olana bu zail nefis,
Ne derdi var bilmem bu habis, bu kesifin.
Bıraksam ipini çöllerde koşar,
Salıversem dizginini dikenlere doymaz.
Yönüm nere, yanım nere, canım nere demez. ‌
Her anî tadı yön bilir, yönü olmayana başını sermez.

Gözlere perhiz; kalbe ürperti, ruha kanat
verir, insan iken olursun kainat.
Kainat iken mahiyetin şuristan olma, çöllerde bitmez hiçbir nebat.
Söylet ruhuna, söylet kalbine, söylet yoluna kırılmaz, sarsılmaz bir sebat.
Ne debelenirsin fanide, ne ısrar edersin anîde gel nuş et kalbine ab ı hayat.