Rıdvan Kamalı Şiirleri - Şair Rıdvan Kamalı

Anıların içinde kaybolurken kalemim satırlarla oynar
Sorma ne haldeyim garip bir umut kefeninin içindeyim
Yanıyorum sorma ne haldeyim aldırış etme ben bertarafım
Yanar oldu ruhum cehennemin ta içindeyim
Aldırış etme olur mu ben hep aynı toz duman dolu kefenin içindeyim
Yalan bir yolda ömrüme anlam katan senin hiç bitmeyecek hasretini kovalarım

Berceste yüzünde nazenin dudakların vaveylaya dalıyor
Bu satırlar aşk mahallinde suratlarda tebessüm bırakıyor
Her nefeste kalbime dalan ruhun berrak zihnimde olacakları kovalıyor
Verilecek onca cevaba sükunetle dalan dilimiz nice umutlar yeşertiyor
Nitekim daldığımız neticesiz sorguladığımız tertemiz hayatımızda seni arıyordu gözlerim
Sebepsiz yakardığım kalbine hayranım,derin bir nefesinde tutuklu kaldım

Ağlamaya değmez hayat
Bir tebessüm dünyaları değiştirir
Hayra yorulan kötü günler artık geride kaldı
Alnımız secdeye bir kere olsun varsın
Allah affeder bu yorgun yılları
Bir şehadet nasip olursa son nefeste

Derin bir nefes alıyorum, unuttum eski günleri
Bıraktım artık eski hayalleri bu günlerde
Seni özlemek bir derin bir sancı oluşturdu gönlümde
Çevremde seni soranlara aldırış etmiyorum
Çünkü artık sevmekten yoruldum
Seni düşünmek bana zarar veriyor artık

Dert etme dünyaya değmez fazla
Ardına baktığında dostlarınla şenlikle yaşa
Veda vakti gelince helallik iste en önemlisi bu sonuçta
Uğruna vakit harcadığın işlerde inceliklere dikkat et dünyanda
Tersine giden her şeyde ümidini kaybetme
Barış sevgi huzur içinde yaşamaya özen göster

Zaman zaman düşünürsün halim ne olacak diye
Sabredersin çoğu şey için her defasında
Bitmeyecek gibi gelir dünya telaşı
Ama insanın Rabbi yetişir, kollarından tutup ayağa kaldırır seni
Karanlıklardan aydınlığa çıkmak için dualar eder insan
Sessizliğe kapılır açılacak kapı olmadığında

Gece oldu karanlık çöktü bitti umutlar
Üzerinden bilakis heyecan duyduğum yazık umutlar
Bitmeyen çilemde çilekeş geçen sarhoş günler
Hiç aklıma gelmeyen karmaşık duygusal durumlar
Zaman zaman aklıma görünen ters tepen güneş kadar sıcak gelen duygular
Uykusuz geçen gecelerde ibret-i alem olan nefsani durumlar

Fırtınalar koptu gökyüzünden tek bir damla gözyaşı için, siperlere geçildi her defasında
Mazlumlar bir bir ağlarken askerler toprak altın kefene sarıldı her defasında
Ağladı analar, birden bire her şey oluverdi mevsimler geçerken
Uykusuz kaldı onca babayiğit vatan nöbetinde, gençliği harcadı bu topraklar için
Değer bilmedi insanoğlu yazık etti umutlarına, bir hiç uğruna dünya için
Yoksulluk derdine düşürdü şeytan, hiç bitmez bir tutsağa düştü birer birer

Mektup yazardım her gece sana
Varlığın yetiyordu o sıra bana
Sen gittin gideli hasret kaldım bakışlarına
Uykusuz geçen gecelerim de seni düşünürdüm
Sana verdiğim değer yetmiyor muydu?
Aşkımızı yerle yeksan ettin sen oysa

Yıldırımlar hangi evlere düşüyor
Hangi ocak hangi umutlarla sönüyor
Yalvaran kaç çocuk annelerinin feryadlarıyla bir ömür unutulmayacak keder yaşıyor
Nerelere varılacak bu kadar,hiç bitmeyecek kaderin çilesi
Sisler karanlığa sesleniyor korkuyor çocuklar
Bir bir dökülüyor gözyaşları kapıdan biri giriyor