Rıdvan İnce Şiirleri - Şair Rıdvan İnce

Uyandığım sabaha bedduam
Sıkıntıdan dört dönüyor rüyalarım
Mevsimin son gülünü aldım avuçlarımı
Kanat çırpışı yırttı sis perdelerini

Çarpışan hayatlara bindik

Eğer sadece teselli aramaksa hayat yaşamayayım
Eğer uğrunda ölebilcek yoksa durmayayım dünya üstünde
Eğer yıkamayacaksam tabuları niyetimi bozarım yaşamaya
Bozamam suskunluğumu onca suskunluk arasında kendi suskunluğuma

Sabahın ışıkları mekanım olmuşsa suçlu ben miyim?

Gözlerine vuran ışığı iyi seç
Sen güzele layıksın
İyiyi yap,doğrudan ayrılma

Kırılanı düzelt
Ağlayanı güldür

Beklemedim bir an
Farkında değildim 'farklı'nın
İnanmadım 'farklı'ya farklıymış
Bunca aynılıkta 'farklı'ymış

Kurtardımmı kendime zalim ellerden
Çocuk olurum sessiz içten
Duam kendime oldu,yol uzun
Ayaklarım alışmış dinlemez beni
Sen suçlusun ben değil
Ben yaralıyım, kırılan kalbim.

Su kadar berrak bir tene değdim
Bu gece,
Bu gece miladım olmalıydı
Sevinçlerime sarılır gibi sarılmalıydım sana

Uykuyu unutsada ağlamaktan bitap düşen gözlerim

Duydum bir acı derinde ama yalnızım
Umudumun ve kederimin yanında savruğum
Yarım yamalak, belki de ömür yatağında olmuş kalbim yatalak
Garip mağrur ve umutsuz ama anlayarak
Uyudum ömür yatağında ardımda ve yanımdaki olmadan

Yoruldum her gerçekten
Soruldum yanlışlardan
Kaçınırdım yaşlardan;
Kaçtıkça benim oldu
Kaçtıkça beni buldu
Kaçtıkça yerde buldum kendimi;

Güzel kadere inan
Solmadan, kal kendin gibi;
Eksiksiz ve tam
O zaman, bulursun kaybettiğini
Ve aradığını...

İyi niyet başa bela bilirim
Her seyin tersi olur vaktin dolmaya başladığında
Sen hep sustuğunda ve alttan aldığında
Üstüne köpürenler olacak seni solduranlar olacak
Saracak dört bir tarafınınefessiz bırakacak
Veya bırakıyordur belki sarmaşıklar seni nefessiz