Rıdvan Ayvalı'ya Ağıt Şiiri - Turhan Şahin

Bahara mı kandın söze mi kandın?
Masumdun düşmanı dostun mu sandın?

Ayrıldın evinden uzağa düştün,
Çocuktun bilmedin tuzağa düştün.

Dön Rıdvan evine Baban ağlıyor,
Annen, Ablan, Halan kara bağlıyor.

Rıdvancığım sana ne haller olmuş.
Bahar mevsiminde gülümüz solmuş,

Çaresiz mi kaldın yolu bilmedin?
Okul zili çaldı çıkıp gelmedin.

Dön Rıdvan evine Baban ağlıyor,
Annen, Ablan, Halan kara bağlıyor.

Yüreğine çöktü kahır ve keder
İnsan annesine böyle mi eder?

Bir evin tek oğlu baban çok hasta
Tutmuyor dizleri babannen yasta.

Dön Rıdvan evine Baban ağlıyor,
Annen, Ablan, Halan kara bağlıyor.

Büyük Halan, Amcan çırpınıp durur,
İkiz Halan, Selay dizine vurur.

Türkiye boyandı Rıdvan acına,
Son sözün ne idi Fatma bacına.

Dön Rıdvan evine Baban ağlıyor,
Annen, Ablan, Halan kara bağlıyor.

Sonradan duyduk ki; sevgilin varmış,
Demek aşk ateşi seni de sarmış.

Can vereyim toprağına taşına,
Şimdi ben ne deyim arkadaşına?

Dön Rıdvan evine Baban ağlıyor,
Annen, Ablan, Halan kara bağlıyor.

Deden mi çağırdı acele ettin?
Bekçisi mi yoktu! cennete gittin?

Şehirler sokaklar artık güvensiz,
Hayatın anlamı kalmadı sensiz.

Dön Rıdvan evine Baban ağlıyor,
Annen, Ablan, Halan kara bağlıyor

Turhan ŞAHİN