Yaşamak bazen rezilcedir.
Rezilcedir rezil yaşamı solumaya çalışmak; direnmek yaşamaya.
Ayakta kalmak bazen rezilcedir, çanaklar eskir dillerinden.
Bazen soluklar rezilcedir, rezil kokuları gül kokusu solumak...
Dokunmak bazen rezilcedir, dokunulmuş ellerin izinden,
Görmek bazen rezilcedir, kafanı çevirip olanı görmeden.
Düşünmek bazen rezilcedir, kafanı çevirdiğin şeyi hemen unutmak,
Yürümek bazen rezilcedir, bebek cesetlerinin yumuşak etleri üzerinden.
Gülmek bazen rezilcedir, ağlayanlar arasında kayıtsızca,
Susamak bazen rezilcedir, sadece suya hasret içmeye...
Ve ölmek bazen rezilcedir, tutunurken birilerine asa diye.
Hakan KaradumanKayıt Tarihi : 30.5.2009 14:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!