Yaktım küllerini savurdum denizine
Dalgalar fırtınalı, fırtına gözlerinde
Kerbelaya döndü bu deli sahiller
Yüreğimde acısı, hoyrat kara denizler
Kederim semaver, çayını demler şimdi
Denizin bi çare, rüzgarsız yelken gibi
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta