Rezildiler Şiiri - Mehmet Çoban

Düzeni değiştiriyorlar
Haberin / iz var mı?

Düzen tekti
Tek partiden ekti
Kim gelirse gelsin
Tek partiye köleydi

Önceki, yakın batıdan hediyeydi
Şimdiki, uzak batıya amadeydi

Her ne olursa olsun
İnsanlar insanlara köleydi
Ama adı hürriyetti

Kuldan bozma tanrılar vardı
Çatır çatır çatlayan ardı
Etrafı çıkarcılar sardı

Düzeni değiştiriyorlar
Haberim / iz var

İnsan üzerine atıyorlar zar
Her gün dünden daha zarar

Ben beş, üç, üç, dördüm
Gerçeklere kördüm
Öğrendiğim yalanlarla kendimi ördüm
Çağdaştı, moderndi, eğitimimin adı örgün
Yıllarca örüm örüm örüldüm

Antla başladım hayata
Yattım uyudum hayatta
Topu attım tuttum dayatma
Ne oldu demeden geldim bu yaşıma

Yaşımdan bir ömür düştüm
Eller ısınırken ben üşüdüm

Dün robot
Bugün robot
Yarın robot
Düğmesi batıda Roboc(k) op

İşin sırrı buydu
Gerisi akan suydu
Akışı seyrettim / k boşu boşuna
Ellerin yaptıkları gitti hoşuma / muza

Eller kınalı kuzu, bey, beyefendi, efendi
Bana giydirdikleri sefil kefendi
Kefeni yırtıp çıkamadım / k
Özgürce düşünüp yaşamadım / k

Yedi düvel seyrüsefer yeryüzünde
Sırıtkan bakışlarla seyrediyorlar tepemde

Ben / biz sürünürken yeryüzünde
Onlar çıktılar gökyüzüne

Düzeni değiştiremedim, değiştirdiler
Kendime gelemedim, başımda tepindiler

Gerçeği düşünenler ezildiler
Ezenler hepimizden rezildiler

06.04.2012 - İzmir