İnsanı nefsinden aziz bilirsen,
Yaradılanı yaradandan seversen,
Akıl ile değil,Ruh ile görürsen,
Rezil olursun; Şu Alemde sen!
İnsanı kendin gibi görürsen,
Onada kalbinde yer verirsen,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta