Nefes alıyorum,
Yaşamak denirse adına.
Acımasız hayatın
Dişlerinin kovuğuna sıkışmış gençliğim.
Rezil bir aşkın
Leş kargaları gibi bu kent.
Beni taşımıyor artık.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta